زهرا تلخابی دختری خوش زبان که با کلمات شیرین انسان را به وجد میآورد و انرژی مثبتی به طرف مقابل میبخشد. او به ظاهر دنیا را تیره و به رنگ سیاه میبیند و درکی از دنیای رنگی ندارد ولی با سخنان خود ما را متوجه دنیای بزرگش میکند و متوجه میشویم او که امروز دختری ۱۹ ساله است دنیا را از ما بهتر دیده و درک میکند؛ چراکه چشمهایش ناملایمات و بدرفتاری برخی از انسانها را ندیده تا بیاموزد و فطرت پاکش همانطور پاک و دست نخورده باقی مانده است، چشمان این دختر تصویری زیبا از جهان دارد که به نور ایمان و قرآن منور شده است. این دختر نخبه روشندل فراهانی حافظ ۲۱ جزء قرآن علاوه بر نابینایی، مشکلاتی همچون معلولیت جسمی حرکتی و ذهنی دارد اما این محدودیت ها مانعی برای پیشرفت وی نشده است و راه رسیدن به آرزویش را با قدرت طی می کند.
زهرا تلخابی در گفتگو با فراهان خبر گفت: من عاشق قرآن هستم و از ۶ سالگی آموزش روخوانی قرآن را با کمک پدرم آغاز کردم و پس از آن به حفظ علاقهمند شدم.
وی افزود: برای حفظ قرآن مشکلات زیادی داشتم اما این مشکلات را با کمک پدر و مادری مهربان و بهتر از برگ گل پشت سر گذاردم و توانستم تا الان جزء ۲۱ قرآن را حفظ کنم.
تلخابی اظهارکرد: همیشه دوست داشتم صورت مهربان پدر و چهره زیبای مادرم را ببینم، من پدر و مادرم را نمیبینم، اما آنان را لمس کرده و مطمئن هستم صورتهایی بسیار زیبا دارند.
حافظ قرآن فراهانی گفت:شاید خیلی از مردم گمان میکنند من درکی از محیط اطراف ندارم و درست هم فکر میکنند، من نمیتوانم درکی از مسائل روز داشته باشم، اما هیچ دختری نیست که خستگی پدرش را متوجه نشود.
وی بیان کرد: بابا محمود هر روز با وجود تمام خستگی کارهایش به من آموزش میدهد و من نمیتوانم برای تشکر از او جز اینکه بگویم دوستت دارم و عاشقتم چیزی بگویم.
تلخابی گفت: مادرم خودش میگوید سواد درستی ندارد که به من آموزش دهد، اما من شاهدم که خواهر کوچک را نگه میدارد تا من حفظ کنم.
دختر فراهانی افزود: مادرم سالها قبل برایمcd آموزشی میخرید، اما از وقتی قلم قرآنی جایزه گرفتم راحتتر حفظ میکنم. وی اظهارکرد: حافظ کل شدن بزرگترین آرزویم است، حفظ قرآن موهبتی الهی است که خداوند نصیب من کرده است.
تلخابی افزود: قصه و اشعار قرآنی خیلی دوست دارم و مامان و بابا همیشه برایم قصههای تازه میخرند، از این داستانها چیزهای زیادی یاد میگیرم، سعی میکنم همیشه به بزرگترها مخصوصاً پدر و مادر گلم احترام بگذارم.
روشن دل نخبه فراهانی گفت: متاسفانه چون در شهر کوچک زندگی می کنم به خاطر محدودیت امکانات، ادامه تحصیل برای یک دختر نابینا وجود ندارد و تحصیل را رها کردم.
وی خاطرنشان کرد: من به دیدن دنیا از دریچه قلبم عادت کردهام و نبود بینایی نتوانسته مانعی در پیشرفت زندگی من شود بلکه نور قرآن، نور قلب من و راه درست را برای من روشن نمود.




انتهای پیام/