به گزارش فراهان خبر؛ در روزهای محرم، که بیشتر شهرهای ایران سیاه‌پوش می‌شوند، عزاداری به شیوه‌های گوناگونی انجام می‌شود. آداب و رسوم روزهای محرم در هر شهر حال‌ و‌ هوای خاصی دارد. هیات‌ها، دسته‌های عزاداری، زنجیر‌زنی، پختن نذری، علم‌کشی و شام غریبان از جمله مراسمی است که در سراسر ایران در روزهای محرم به‌ خصوص تاسوعا و عاشورا برپا می‌شود.

اما بعضی از شهرها رسم‌های خاصی دارند که باعث می‌شود تا شاهد برگزاری باشکوه تر مراسمات ماه محرم باشیم. نسیم و رایحه ماه محرم هم به روستا نشینان منطقه فراهان سرک کشیده و در کوی و برزن  آن می پیچد و زن و مرد، پیر و جوان فراهانی را گرد هم جمع و برای یک عزاداری با شکوه مهیا می کند.

یکی از آیین‌های قدیمی در روستای گورچان شهرستان فراهان مراسم علم گردانی در روز آخر ماه ذی الحجه و در آستانه ورود به ماه محرم است. در این روز مردم روستا گورچان فراهان طی برنامه ای بومی و خاص به سراغ مهمترین نماد محرم در روستا، یعنی «علم» می روند که آن را به عنوان پرچم و بیرق سیدالشهدا (ع) می دانند.

در این آیین سنتی علم گردانی که قدمتی چندین صدساله دارد، علم که به شکل تیغه وبا چندین چنگک و پایین آن گرد و مدور است و با روکشی شفاف و براق مورد احترام فراوان اهالی می باشد.

این علم سر علم در منزل یکی از اهالی روستا با احترام و آداب خاصی در یک جایگاه که پاک و مقدس می شمردند، نگهداری می شود. در این مراسم بعد از ظهر آخرین روز ماه ذی حجه سر علم از جایگاه خود با همراهی اهالی روستا با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد(ص) به با یاد قیام سرخ حسینی به مسجد جامع روستا منتقل می کنند و درب مسجد علم را با گلاب شتشو می دهند.

در مسجد روستا علم به چوبی که خاص علم و با پارچه سبز وصل می‌ شود ومردم آن را با خلوص نیت زیارت می کنند و گرد علم نوحه سرایی و عزاداری می شود. این علم توسط ذاکرین و عزاداران حسینی در روز تاسوعا جلوی هیات در کوچه ها و محله های روستا حرکت می کند و اهالی روستا گوسفند نذری جلوی علم قربانی می کنند و گوشت قربانی یا بین مردم و خانواده ها تقسیم کرده یا غذایی را برای شام یا ناهار طبخ کرده و عموم مردم هم از آن ارتزاق می شوند.

زنان و دختران هم تکه پارچه هایی به عنوان نذر به این علم هدیه می کنند. بعد ظهر تاسوعا حسینی، جوانان روستا این علم را با پای پیاده به روستای درویشان برده و در مراسمی باشکوه با حضور مردم اهالی درویشان برای سید و سالار شهیدان عزاداری می کنند و اشک ماتم می ریزند.

در اقامه عزای حسینی تا روز ۲۸ صفر این علم در مسجد می ماند و بعد از آن سر علم را دوباره از چوب جدا کرده و با مراسم خاص به جایگاه خود برده می شود. عشق به امام حسین(ع) قرنهاست که در مردم این روستا شیعیان زبانه می‌کشد و چون گذشته عاشقان خود را واله و شیدا می‌کند.

انتهای پیام/