به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فراهان خبر»؛ اعتکاف در تاریخ اسلام قدمت دارد که برای دوری جستن از هوای نفس و درمان سرکشیهای آن در مساجد انجام میشود.
اعتکاف آداب و شرایط خاص خودش را میطلبد تا باعث امیدبخشی در جامعه شده و نتایج درمانی، روحی و اخلاقی که مرضهای قلبی که قرآن به آن اشاره میکند را برطرف میسازد.
کلمه اعتکاف از عکف گرفته میشود به معنای درنگ کردن و در جای ماندن است که برحسب زمان های مختلف و شرایط متغیر احکام آن نیز متفاوت است.
از منظر قرآن کلمه عکف ۹ بار در قرآن تکرار شده که در مورد آن مربوط به مقیمان و درنگ کنندگان در مسجد است که این آیات مشروعیت اعتکاف را ثابت میکند.
در آیه «و عهدنا الی ابراهیم …»(سوره مبارکه بقره آیه ۱۲۵ ) که فرمان دادیم به دو تن از پیامرانمان که خانه خدا یا محل طواف کنندگان را تمیز نمایید، پس درمییابیم که برای تقوی حد و مرزی قرار داده شده است.
با توجه به سابقهی دیرینه اعتکاف در امتدادهای گذشته و آیات قرآن میبینیم که خاص زمان ما نیست و در زمان حضرت ابراهیم(ع) بوده است. با توجه به آیات فوق که اشاره شد و همچنین در کتاب تورات و انجیل نیز به گوشهنشینی و عزلت اشاره شده است.
در آیین مسیح بهنام رهبانیت یعنی خلوتنشینی نام گرفته که حضرت عیسی(ع) میفرماید؛ نشستن و توقف در مسجد مثل خانهی هرکس است اما با تفاوتهای خاص خودش.
حتی در دوران جاهلیت از آثار گذشتگان میبینیم که عده ای در غارها، بیابانها و کوهها برای تامل و تفکر بیشتر در هستی و خودشان اعتکاف میکردند.
آیات قرآن کریم دربارهی حضرت مریم(س) و عزلت ایشان و پناه بردن به محراب زکریا در بیت المقدس که میگوید یاد کن از مریم(س) آن هنگام که از اهل و آشنایان خود فاصله گرفته، پس گاهی فاصلهها برای آرامش و خودشناسی و تفکر لازم است از جمله حضرت سلیمان در بیتالمقدس یک سال، دوسال یا یک ماه اعتکاف میکردند.
ماندن حضرت موسی(ع) هم ۴۰ شب در کوچه طور برای شناسایی حق از باطل نوعی اعتکاف بوده است.
در روایات متعدد گفته شده (روایات نبوی) که «خداوند صد و بیست در رحمت به روی کعبه باز میکند که شصت در آن مربوط به طوافکنندگان و معتکفان و بیست در آن مربوط به تماشاگران است».
از منظر معمار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) اعتکاف عبارت است از ماندن در مسجد و درنگ در آن به قصد اینکه بزرگی خدا نماید.
مومن زیرک مومنی است که حتی دیگران را به تماشای شکوه و عظمت بندگی بکشاند.
اعتکاف را باید در مسجداعظم، مسجدجامع، مسجدالحرام، مسجد النبی یا مسجدی که امام معصوم(ع) در آن نمازجمعه یا جماعت اقامه کرده باشد، می توان برگزار کرد و در مسجد متروک یا مهجور هم نباید معتکف شد.
اعتکاف فواید و فیوضات زیادی دارد اما مهمترین آن فارغ شدن از تمام تعلقات دنیوی و رسیدن به آرامش معنوی است.
اعتکاف انسان را از زنجیرها و تعلقات خلاص می کند و باعث میشود ما بتوانیم خود را به خدا برسانیم.
حضرت علی(ع)فرمودند؛ «نشستن در مسجد از برای من از جلوس در بهشت بهتر است چون رضایت خداوند را دربردارد».
فاطمه تبرته فراهانی
مسئول نهضت پیشرفت بانوان فراهان
