به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «فراهان خبر»؛ در شب‌ها و روزهایی که نام فاطمه‌ زهرا(س) در دل‌ها شعله می‌کشد و آه مؤمنان با زمزمه مصیبتش درهم می‌آمیزد، دارالقرآن فراهان حال و هوایی دیگر داشت.
همزمان با ایام شهادت بانوی نور، مردم شهر با دل‌هایی محزون و چشمانی بارانی گرد هم آمدند تا لحظه‌ای در غم غربت مادر سادات شریک شوند.

مراسم، رنگی از آسمان داشت؛ مداحان با نوای جانسوز خود دل‌ها را تا کوچه‌های مدینه بردند، و سخنرانان، از بزرگ بانویی گفتند که همه هستی‌اش را در راه ولایت نهاد. فضای دارالقرآن آمیخته بود با عطر گریه‌ها، با زمزمه نام زهرا، با شوری که تنها در روزهای فاطمی می‌توان آن را احساس کرد.

در گوشه‌ای از مراسم، نمایشگاهی از زندگی معنوی حضرت زهرا(س) و امیرالمؤمنین علی(ع) برپا بود؛ قاب‌هایی که هر کدام روایتی از نجابت، صبر و نور را بازگو می‌کرد. مردم آهسته قدم می‌زدند و گویی میان این تصاویر، ردّی از حیات آن دو گوهر آسمانی را جست‌وجو می‌کردند.

و صحنه‌ای که گروه نمایشی اجرا کرد، قلب‌ها را لرزاند؛ بازآفرینی لحظاتی از زندگی بانویی که غمش از زمین بزرگ‌تر بود و صبرش از آسمان بلندتر. صدای بغض‌آلود روایت، اشک‌ها را بی‌اختیار روان می‌کرد و دل‌ها را به پهنای تاریخ می‌برد؛ به خانه‌ای کوچک در مدینه، به دری نیم‌سوخته، به لبخندی که هرگز تکرار نشد.

آن شامگاه، فراهان تنها عزادار نبود؛ عاشق بود. گرد آمده بود تا بگوید هنوز نام زهرا زنده است، هنوز نورش در دل‌ها جاری است، و هنوز مردم این دیار در سایه محبت اهل‌بیت(ع) قدم برمی‌دارند.

انتهای پیام/