راهبرد آینده ایران در تقابل با رژیم صهیونیستی

به جز موشک، چه چیزهایی تل‌آویو را با خاک یکسان می‌کند؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی«فراهان خبر» فاطمه سادات فراهانی فعال رسانه ای در یادداشتی نوشت: با توجه به ماهیت پیچیده و چندوجهی تقابل کنونی میان ایران و رژیم، که دیگر صرفاً به میدان نظامی محدود نمی‌شود، تدوین یک راهبرد چندوجهی و پویا برای جمهوری اسلامی ایران ضروری است. این راهبرد باید با در نظر گرفتن درس‌های گذشته و ابعاد شناختی، اجتماعی، فناورانه و اقتصادی جنگ‌های نوین، و تغییر در معادلات قدرت جهانی باشد.

واقعیت این است که جنگ با غرب و رژیم صهیونیستی از مفهومی صرفا نظامی به اقتصادی-فرهنگی-فناورانه- اطلاعاتی- نظامی (ترکیبی و پیچیده) تغییر کرده است. صرف حملات موشکی یا اقدامات از راه دور، هرچند ممکن است خساراتی وارد کند، اما منطق مبارزه به جنگ اراده‌ها در میدان اقتصادی، فرهنگی و فناورانه و البته نظامی مبدل شده است. از آنجا که رژیم صهیونیستی به طور مداوم توسط حامیانش تجهیز و تقویت می‌شود، تمرکز صرف بر انهدام تسلیحات، راهبردی، بلندمدت و کارآمد نخواهد بود.

پیش‌بینی سناریوهای غیرمنتظره
در تقابل اخیر، ایران با اشتباه محاسباتی، اهمیت رخنه‌های امنیتی را نادیده گرفت. اسرائیل در هر نبرد همواره یک “عنصر غافلگیرکننده” دارد. لذا، تعریف استراتژی‌های متنوع و انعطاف‌پذیر، بررسی بدترین احتمالات، و طراحی پاسخ برای سناریوهای جدید و غیرمنتظره، امری حیاتی است آمادگی برای این نوع تهدیدات بنیادبرافکن، کلید موفقیت در آینده خواهد بود.

ایجاد ناامنی دائمی و مهاجرت معکوس
برای دستیابی به پیروزی واقعی، باید به دنبال قطع کردن سرمنشأ قدرت و بقای رژیم صهیونیستی باشیم. این امر مستلزم ایجاد ترس و ناامنی دائمی و فراگیر در عمق سرزمین‌های اشغالی است که به تدریج منجر به مهاجرت معکوس صهیونیست‌ها از منطقه شود. تنها از طریق ایجاد یک وضعیت غیرقابل تحمل برای جمعیت ساکن، می‌توان به هدف نهایی، یعنی فروپاشی تدریجی این رژیم دست یافت.

اهرم اقتصادی و تغییر معادله
برخلاف جنگ اوکراین که شوک اقتصادی فوری و گسترده‌ای به بازار جهانی وارد کرد، جنگ فعلی میان ایران و رژیم صهیونیستی تاکنون تأثیر شدیدی بر بازارهای نفت و مالی جهان نداشته است. اگر ایران بخواهد هزینه‌های این جنگ را تنها از جیب خود نپردازد و طرف‌های مقابل نیز درد اقتصادی آن را حس کنند، لازمه‌اش وارد کردن شوک به زنجیره جهانی عرضه انرژی است. دو گلوگاه راهبردی که باید مورد هدف قرار گیرند: تنگه هرمز (خروجی خلیج فارس) و تنگه باب‌المندب (دروازه اتصال به کانال سوئز و مدیترانه).

هر واحد افزایش قیمت نفت، برای اقتصادهای واردکننده انرژی (آمریکا، اروپا، ژاپن، کره جنوبی) به معنای رشد مستقیم شاخص قیمت مصرف‌کننده، افزایش هزینه تولید کالا و خدمات، افت رشد اقتصادی، و مهم‌تر از همه غیرممکن شدن اجرای سیاست پولی انبساطی است. اگر قیمت نفت به بیش از ۲۰۰ دلار برسد، به معنای ورود رسمی به یک دور رکود تورمی جهانی است.

جنگ روایت‌ها: میدان همسنگ در تقابل نوین
جنگ‌های امروز دیگر صرفاً نظامی نیستند؛ بلکه “جنگ روایت‌ها” نقشی هم‌تراز و حیاتی ایفا می‌کندکه نشان‌دهنده اهمیت “طراحی معنا” در افکار عمومی جهانی است. این وضعیت، ضرورت بازنگری اساسی در راهبردهای رسانه‌ای ایران را آشکار می‌سازد. راهکارهای پیشنهادی برای روایت‌سازی مؤثر شامل موارد ذیل است:
• بازتعریف مخاطب رسانه به سمت منطقه‌ای و جهانی
• تقویت روایت‌ انسانی، مستند، مصور و داستان‌محور به‌جای خبرمحوری
• سرمایه‌گذاری هدفمند در تولیدات چندرسانه‌ای بین‌المللی
• ایجاد نهادهای پشتیبان روایت‌سازی مستقل مردمی
• تعامل فعال با رسانه‌های مستقل جهانی

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

5 × 1 =